Mijn leesautobiografie

Al vanaf ik klein was hebben mijn ouders me voorgelezen! In boeken zoals Jip en Janneke. Toen ik een jaar of 1/2 was begon ik boekjes met plaatjes te lezen en moest ik dan zeggen wat het was. Dat deed ik samen met mijn broer en als ik het fout deed, ging hij zeggen wat de kleur was en moest ik het nazeggen. Op de peuterschool vond ik lezen helemaal niet belangrijk ik speelde liever in de zandbak. In de kleuterklas moesten we lezen van de juf. Eerst leerde we natuurlijk wat welke letter was.Ik vond het niet heel leuk maar omdat het moest begon ik steeds meer te lezen. Ik begon lezen steeds leuker te vinden. Ik werd op school en thuis gemotiveerd om te lezen. Toen ik eindelijk kon lezen begon ik boekjes over winnie de phoo (en dat soort boeken) te lezen. In groep 4 was de serie Dolfje Weerwolfje helemaal in! We hebben de hele serie gekocht en ik denk dat ik in drie maanden allemaal heb uitgelezen! Ik ben ook veel booeken van Carry Slee gaan lezen. In de groepen 7/8 begon ik series zoals Hoe Overleef ik ... te lezen en de boeken van de serie Timboektoe. Maar omdat ik zoveel las zijn al die boeken uit, de meeste heugdboeken vind ik ook niet echt leuk meer. Nu ik op de middelbare school zit lees ik ook engelse boeken, het zijn er niet heel veel en ze zijn ook niet heel moeilijk! We moeten over die boeken ook toetsen maken. Ik lees nu ook Nederlandse boeken voor het vak Nederlands, want wij moeten daar ook toetsen over maken. In de vakanties lees ik nu veel volwassenen boeken.